(Ishan Kukreti is een milieujournalist. De column werd voor het eerst gepubliceerd in De Rol op 3 november 2021)
- De cassiaboom bloeit in oktober, met een explosie van kleine gele bloemen boven een lichtgroen bladerdak. Maar je zou de extravagante schoonheid ervan niet opmerken op de weg tussen Anpara en Shakti Nagar, in het Sonbhadra-district van Uttar Pradesh. Op dit traject van 20 km is het geel en groen van deze bomen bedekt met een mistig grijs monochroom. Raak een blad aan en je vingers komen terug met een laagje fijne zwarte koolvliegas. Haal diep adem en in plaats van de zoete geur van de bloemen vullen je longen zich met zwaveldampen. Toch komt Sonbhadra zelden aan bod in de discussie over de giftige luchtcrisis in India. In de populaire perceptie beperkt de crisis zich tot de wintersmog boven de nationale hoofdstad New Delhi en wordt deze uitsluitend veroorzaakt door dwalende boeren die stoppels verbranden in Punjab en Haryana. Niets is verder van de waarheid verwijderd. Toen ik half oktober 2,000 km reisde van Punjab naar Bihar, met een goedkope luchtkwaliteitsmonitor, ruim voordat de winter was begonnen, vond ik consistent hoge metingen van de luchtvervuiling op de Indo-Gangetische vlaktes...
Lees ook: Cryptocurrency-logjam: wat zijn de opties van India? – Dr Aruna Sharma
