(Oktober 10, 2021) In het India van de jaren zeventig was het niet gebruikelijk om een in saffraan geklede man op golven te zien rijden. Waarschijnlijk waarom wanneer Jack Hebner zelfverzekerd golf na golf langs de oostkust van India reed, sprak hij tot de verbeelding van velen. De Amerikaan, die de Hare Krishna spirituele beweging en van India zijn geadopteerde thuis maakte, was een lust voor het oog. Surfen maakte voor hem deel uit van zijn dagelijkse sadhana; een praktijk die hij wilde uitbreiden naar andere Indiërs, die zelden de schoonheid van hun verleden op prijs stelden 7,000 kilometer kustlijn. Wat de Surfende Swami, zoals Hebner beter bekend was, wilde doen was Indianen aanmoedigen om hun oceaan te zien als iets anders dan een gigantisch toilet. Een ongemakkelijk feit, ook vandaag nog.
Kom moessons en sommige van de kusten van India zien golven zo hoog als 20 voet deining en botsen tegen de kusten: ideaal om te surfen. Zelfs tijdens het laagseizoen biedt India surfliefhebbers verschillende plekken om te verkennen. Voor Hebner was het vreemd dat surfen volledig ontbrak in een land met een kustlijn zo lang en gevarieerd als die van India. In een interview met Surf and Abide had Hebner gezegd: “We hebben het allemaal... strandpauzes, punten, riviermondingen, riffen en eilanden. Ergens breekt de hele tijd een golf in India en meestal onbereden. Wat we niet hebben, zijn drukte, lokalisme en attitudes.
De zaden van verandering zaaien
Vastbesloten om dat gebrek aan enthousiasme voor surfen te veranderen, richtte Hebner de Surfclub Mantra in Mangalore in 2004, waar zelfs vandaag nadat de discipelen hun mantra-meditaties in de ochtend hebben voltooid, de focus zich richt op surfen. Hebner, een belangrijke voorstander van de surfcultuur in India, speelde ook een belangrijke rol bij het opzetten van de Surffederatie van India, het nationale bestuursorgaan voor surfen in het land. Hij heeft in veel opzichten het sjabloon opgezet voor de Indiase surfscene.
Ondanks dat het een relatief late nieuwkomer is in de watersportscene, heeft de sirene van de oceaanzwelling tegenwoordig genoeg en meer surfers gelokt naar wat nu wordt beschouwd als een bloeiende surfscene in het land. Met surfscholen en -clubs in verschillende steden, zoals Mangalore, Mahabalipuram, Kovalam, Varkala, Covelong, Goa, Mulki, Gokarna, Vishakhapatnam en Auroville, slaat surfen echt aan bij studenten vanaf 5 jaar en vanaf 85 jaar die zich inschrijven voor ontdek hun avontuurlijke kanten.
Een sport die levens heeft veranderd
De introductie van de sport heeft veel levens veranderd: vooral voor de vissers die een nieuwe manier hebben gevonden om te gedijen in een omgeving waar ze altijd van hebben gehouden. Neem bijvoorbeeld Murthy Megavan van inham, langs de ECR in Tamil Nadu. Als kind hield de visser ervan om op de golven te rijden in zijn vissersdorpje. Hij zou een gebroken houten raam gebruiken; dit was in een tijd dat hij niet eens wist dat surfen bestond. Terwijl hij de oceaan bleef omarmen, kwam hij op een dag Hebner tegen. “Ik was net terug van een visreis toen ik Hebner zelfverzekerd golf na golf op een surfplank zag rijden. Terwijl hij zich inpakte en richting de kust liep, ging ik naar hem toe voor een praatje. Hij was zo aardig en beantwoordde al mijn vragen die ik hem in mijn gebrekkige Engels stelde”, zei Murthy. Aan het einde van het gesprek van 20 minuten stemde Hebner ermee in om Murthy zijn surfplank te laten uitproberen, iets wat hij niet vaak deed. Hebner was onder de indruk en Murthy werd verliefd op de sport.
Tegenwoordig is Murthy Megavan een bekende naam in het binnenlandse surfcircuit. Hij heeft deelgenomen aan verschillende surfkampioenschappen op nationaal niveau en heeft het land ook internationaal vertegenwoordigd. “Er is nog een lange weg te gaan. Wanneer we deelnemen aan internationale wedstrijden, realiseren we ons hoe ver we moeten gaan voordat we echt kunnen winnen”, zegt Murthy, die eerder lesgaf aan de Surfschool Covelong Point en is nu klaar om zijn eigen te lanceren Murthy surfschool.
Altijd voor een doel
Verder langs de kust naar binnen Mahabalipuram is de Mumu Surfschool, die wordt gerund door Mumu, een voormalig reisbureau. Opgegroeid in een vissersfamilie, had hij vaak contact met de buitenlanders die Mahabalipuram bezoeken en voelde hij zich geleidelijk aangetrokken tot surfen. Zo ontmoette hij ook zijn vrouw Anna Goetzke, een Duitse staatsburger en collega-surfer. Tegenwoordig runt het stel de surfschool, een vrij succesvolle onderneming in de omgeving. Het stel wil de sport graag aanmoedigen en laat studenten die het schoolgeld niet kunnen betalen lessen nemen voor een deal: besteed wat tijd aan het schoonmaken van het strand en vul minstens één vuilnisbak.
Met een vleugje plezier
Terwijl de liefde voor de sport zich over het land blijft verspreiden en verschillende bedrijven zich aansluiten bij deze surfscholen, zijn surfwedstrijden en festivals gemeengoed geworden. Alleen al in 2014 werden er in het land maar liefst acht surfwedstrijden gehouden naast verschillende workshops. Tegenwoordig telt het land ongeveer 40 surfscholen en zo'n 120 professionele surfers. Er is echter geen gebrek aan enthousiastelingen, de meesten van hen zijn weekendavontuurzoekers die af en toe lessen nemen en surfen voor hun vrije tijd.
De surfscene en competities in India hebben routinematig kampioensurfers van over de hele wereld aangetrokken, zoals onder andere Jonty Rhodes, Craig Anderson, Chippa Wilson, Daniel Jones, Kalani Robb, Warren Smith en Trevor Gordon. Maar er is ook iets voor de casual surfliefhebber.
Er zijn genoeg surfscholen die deze liefhebbers een leuke tijd bieden en surflessen allemaal gebundeld. De meeste van deze surfscholen bieden toeristen de optie van een bed and breakfast of een plekje yoga om hun weekend meer holistisch te maken. Bijvoorbeeld binnen Kerala's Varkala is Surf & Soul, die lessen aanbiedt op een toeristenvrij strand en ook yogalessen bij zonsondergang. Aan de andere kant van het land ligt Surfwala bij Arambol in Goa. Een van de mooiste niet-commerciële stranden van Goa, dit is een ideale locatie om tijdens een vakantie een nieuwe vaardigheid op te doen.
Voeg daar een gezonde dosis surffestivals aan toe en de hele sfeer verandert. Neem bijvoorbeeld de jaarlijkse Surf- en salsafestival die vroeger werd gehouden tijdens de pre-pandemische dagen in Covelong op ECR. Dan is er de India Surffestival die sinds 2012 in Konark wordt gehouden, Summer Swell-uitdaging in Pondicherry, Spice Coast geopend in Kovalam, en Indian Open van surfen in Mangalore. Met watersporten, live muziekoptredens, tattoo-artiesten, eetkraampjes en strandfeesten betoveren deze festivals zelfs het niet-sportieve type.
De sport die een X-chromosoom mist
In schril contrast hiermee staan de vrouwelijke surfers van India: volgens schattingen van de SFI zijn er slechts acht of tien vrouwelijke surfers in het hele land. Van deze is Ishita Malaviya, de eerste vrouwelijke professionele surfer van het land. Ishita begon met surfen in 2007 in Manipal; toen ze professioneel begon te concurreren, was het haar doel om vrouwen te vertegenwoordigen op surfevenementen. Tegenwoordig runt ze een surfresort in de buurt van Udupi in Karnataka.
Het feit dat vrouwelijke surfers onderhevig zijn aan vooroordelen, ongevraagde aandacht en advies is zeker een enorm afschrikmiddel voor meer vrouwen die in het land aan sport doen. Van scheldwoorden en onzedelijke opmerkingen tot opmerkingen over hun gebruinde gelaatstrekken; De vrouwelijke surfers in India hebben veel te kampen.
Populair surfseizoen in India
- Mei tot september voor de grote golven
- Oktober tot april voor zachtere wateren