(Vikram Sharma, 19 mei) Van een 10-jarige, die enkele kilometers zou lopen om badmintontraining te krijgen in zijn geboorteplaats in het voormalige Andhra Pradesh, tot het worden van een van de topnamen in de wereld van badminton, de reis van Pullela Gopichand is ongelooflijk geweest. Deze 47-jarige, die India enkele van de beste badmintonspelers ooit heeft gegeven, is een zachtaardige en zachtaardige man die talent opmerkt. Tijdens zijn fenomenale reis, die hem naar bijna alle uithoeken van de wereld bracht, bleef hij op de hoogte van zijn spel - zowel op als buiten het veld.
Maar Gopichand's voeten staan stevig op de grond, wat duidelijk wordt als hij zegt dat mensen die bij hun wortels bleven en groeiden in hun respectieve velden, de wereld lieten zien wat India is. Meneer Gopi, zoals hij liefkozend wordt genoemd, zegt dat hij er trots op is Indiër te zijn, een Telugu en een Hyderabadi te zijn.
“De hele reis was vol uitdagingen, trots en verantwoordelijkheidsgevoel. Veel dingen die ik tijdens deze reis heb gedaan, gingen niet over wat ik wilde doen, maar het moest gebeuren. Van 1991, toen ik voor het eerst mijn eerste internationale badminton speelde tot 2004 toen ik begon met coachen tot nu toe, zijn deze 30 jaar van mijn reis enorm geweest, "lacht Gopichand in een exclusief gesprek met de Global Indian.
Zijn pure vastberadenheid en harde werk zagen hem worden de aanvoerder van een gecombineerd team van Indiase universiteiten in 1990-91. Hij pakte goud in het SAARC-badmintonkampioenschap in 1996 en verdedigde vervolgens de kroon in de volgende wedstrijden in Colombo. At op internationaal niveau vertegenwoordigde hij India driemaal in Thomas Cup-toernooien. “Als ik terugkijk op de badmintonreis, denk ik dat we hebben laten zien wat mogelijk is. We hebben aangetoond dat als we het goed doen, we het beste kunnen doen in de grootste toernooien, ondanks de hevige concurrentie", zegt Gopichand.
Geboren in het midden-klasse familie in 1973, was een jonge Gopichand geïnteresseerd in crachitis terwijl zijn ouders waren scherp hij volgde techniek. Maar het was zijn broer die hem kennis liet maken met badminton. Al snel begon de passie voor het spel en klom hij door de gelederen. "Als speler ging het erom vandaag de beste te zijn, alles te geven wat je had. Elk keer dat ik naar boven ging, kon ik de volgende ladder zien en bedacht ik een plan om het doel te bereiken. Als coach was het om te bewijzen dat wij als Indiërs het kunnen', zegt hij. De topshuttle-gedraaid-mentor zegt dat er betrokkenheid moet zijn bij wat je doet, liefhebt en risico's neemt-vermogen nemen. "Er zullen veel ups en downs zijn, maar je moet je een weg naar buiten manoeuvreren. Wees hard van hart en blijf pushen”, adviseert de vader van twee kinderen.
Coach Gopichand nam een groot aantal jonge spelers onder zijn hoede en maakte van hen wereldkloppers, van Saina Nieuw en K Srikanth naar PV Sindhu. Hij veranderde Hyderabad in India's badmintontraining naaf en zijn trainingsroute in de vroege ochtend voor beschermelingen is goed gedocumenteerd. CRuciaal gezien heeft hij de kijk van een land veranderd in de richting van een sport waar de Chinese muur lange tijd onoverkomelijk leek.
Vraag hem of hij zichzelf als een Global Indian beschouwt, pat komt de stootkussenmeen Shri antwoord van de winnaar: “Ik beschouw mezelf als iemand die zijn wortels heeft in het Indiase systeem. Dat we uit een land komen met zo'n geweldige geschiedenis en cultuur is verbazingwekkend. Als je sterke wortels hebt, kun je je comfortabel voelen, waar je ook bent. Als dat betekent dat je een Glokale indiaan, het zij zo.”
Gopichand beschouwt mensen zoals Swami Vivekanand, Sundar Pichai, NR Narayana Murthy en Sadhguru, onder andere, as echte wereldindianen. “Het zijn enorme motivatoren. Dit zijn de mensen die bij hun roots bleven en de wereld lieten zien wat India is”, zegt hij.
Tijdens zijn vele reizen naar het buitenland heeft Gopichand vaak de autobiografie van Yogi en MS bij zich Subbulakshmi's Vishnu Sahasranam die hem helpen om te gaan met problemen die op zijn pad komen. Het 'Dronacharya' van het Indiase badminton herinnert aan enkele van zijn niet zo prettige ervaringen in het buitenland. “Als ons contingent naar China of Europa ging voor toernooien, begonnen de lokale bevolking daar te giechelen zodra ze naar ons keken. Ik denk dat hun perceptie en kennis van India 20-30 jaar geleden zeer beperkt was. Maar nu hebben we een status in de wereld op verschillende gebieden en mensen in het buitenland herken India's aangeboren kwaliteiten, cultuur en geschiedenis meer dan ooit tevoren,' Gopichand zegt over het stijgende eigen vermogen van Brand India.
Hij vindt dat er nog veel moet gebeuren voor badminton in het land. “Mensen overtuigen om in de sport te investeren, hen laten geloven dat we wereldkloppers kunnen zijn, is een uitdaging. Spelers hebben een enorm potentieel, maar na het bereiken van een bepaald niveau zijn velen van hen niet gegroeid om hun volledige potentieel te evenaren”, zegt Gopichand.