(Mei 20, 2023) Terwijl de wereld worstelt met een energiecrisis en de urgentie van klimaatverandering, staan we op het kruispunt van een nieuw tijdperk. De beslissingen die vandaag worden genomen over de productie en het verbruik van energie zullen de wereld vormgeven voor toekomstige generaties. Dit tijdperk vraagt om visionairs die de fijne kneepjes van de crisis kunnen begrijpen en een katalysator kunnen zijn voor een verschuiving naar duurzame alternatieven. Een van de leiders op dit gebied is dr. Arun Majumdar, een materiaalwetenschapper, ingenieur en docent, wiens opmerkelijke werk op het gebied van energieonderzoek en beleidsvorming een nieuwe weg heeft uitgestippeld naar een groenere toekomst.
De Wereldwijd Indiaas, die een zeer bescheiden begin had in Kolkata, groeide uiteindelijk uit tot bekendheid in de wereld van energieonderzoek en -beleid. Momenteel is de Jay Precourt Provostial Chair Professor aan de Stanford University en een sleutelfiguur in de ontwikkeling van het energiebeleid. De wetenschapper is ook de directeur van het Advanced Research Projects Agency-Energy (ARPA-E). Van het werken met twee Amerikaanse presidenten – Barack Obama en Joe Biden – tot het vormgeven van het energiebeleid, de reis van Majumdar is een fascinerend bewijs van de transformerende kracht van wetenschappelijke inspanningen. “Zoals vaak wordt gezegd, erven we de aarde niet van onze voorouders; we lenen het van onze kinderen. We moeten gezamenlijk uitzoeken hoe we een toekomst kunnen creëren waarin mens en natuur samen gedijen”, zei de wetenschapper tijdens een toespraak die hij onlangs hield.
Oprijzen uit de as
Geboren in een familie van globetrotters en opgegroeid te midden van diverse culturen, heeft deze ervaren wetenschapper een loopbaantraject dat boekdelen spreekt over zijn intellect, innovatie en impact. De vader van de wetenschapper was een ingenieur in dienst van de overheid en zijn moeder was een geleerde die bedreven was in het Sanskriet. Zoals veel gezinnen uit de middenklasse in die tijd, gebruikten ze steenkool om te koken. De vervuilende effecten van steenkool waren duidelijk te zien aan de zichtbare rook die het uitstraalde, maar het had het onbedoelde voordeel dat het sommige muggen afschrikte. "Mijn moeder kookte altijd op een kolenfornuis," vertelde de wetenschapper tijdens een interview, eraan toevoegend: "Het was een modderkachel met kolen erin en er was ruimte voor luchtstroom. Je verbrandt het en je maakt je geroosterd, curry's en andere dingen erop.
Dr. Majumdar, een leergierig kind dat altijd tot de beste van zijn klas behoorde, was een student aan het Mayo College, een privé-internaat in Ajmer, Rajasthan, India. Het schoolgeld vormde een aanzienlijke financiële uitdaging voor zijn ouders en was "zwaar voor het gezin". De wetenschapper vertelde: "Ze waardeerden onderwijs omdat ze alles verloren toen ze verhuisden tijdens de partitie, dus om vooruit te komen in het leven, was het onderwijs."
Na zijn tijd op kostschool slaagde Majumdar met succes voor een veeleisende toelatingstest om toegang te krijgen tot het prestigieuze Indian Institute of Technology in Bombay, waar hij in 1985 afstudeerde. Daarna vervolgde hij zijn academische reis aan de University of California, Berkeley, waar hij rondde zijn master af en behaalde vervolgens zijn Ph.D. in werktuigbouwkunde in 1989.
Interessant genoeg voelde de wetenschapper zich gedeeltelijk aangetrokken tot Berkeley vanwege het eerdere bezoek van zijn vader voor een telecommunicatietrainingsprogramma. De uitbundige lof van zijn vader en de afbeelding van Berkeley als een soort paradijs lieten een diepe indruk op hem achter, wat zijn beslissing verder beïnvloedde. Helaas leefde zijn vader lang voordat zijn zoon afstudeerde. "Maar ik heb zijn droom kunnen vervullen", deelde de wetenschapper tijdens een recente interactie.
Veranderingen in het rijden voor een betere toekomst
Kort na het afronden van zijn doctoraat ging de wetenschapper aan de slag bij een paar grote bedrijven. Uiteindelijk trad Dr. Majumdar in 1997 toe tot de University of California, Berkeley als de Almy en Agnes Maynard Professor, waar hij gedurende 13 jaar bleef werken. jaar, met een focus op thermo-elektrische materialen, warmte- en massaoverdracht, thermisch beheer en terugwinning van afvalwarmte. Het was gedurende deze tijd, terwijl hij als faculteitslid in Berkeley diende, dat de wetenschapper onderzoekswerk begon te doen in het Lawrence Berkeley National Lab. Hier ontmoette hij Steven Chu, een figuur die later zou opklimmen tot de rol van de Amerikaanse minister van Energie tijdens de ambtstermijn van president Barack Obama.
Zich bewust van de toewijding en genialiteit van de wetenschapper, koos Chu hem uit om de Advanced Research Projects Agency-Energy (ARPA-E) te leiden, een instantie analoog aan DARPA, maar dan voor energie. “Ik ben genomineerd in september; tegen de derde week van oktober was ik er,' vertelde hij, eraan toevoegend dat de verhuizing onvoorzien was, waardoor hij een week tijdelijk in Chu's kelder moest verblijven totdat de wetenschapper een geschikte accommodatie voor zichzelf in Washington kon vinden.
Dr. Majumdar werkte aan drie zeer belangrijke energiemissies tijdens zijn ambtstermijn bij de ARPA-E: vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, energiezekerheid en energie-efficiëntie. Het idee was om de nieuwe energie-industrieën van de toekomst te bouwen. En het was onder zijn leiding dat de Amerikaanse markt de EV-markt begon te verkennen. “Een van onze programma's gaat over transportbatterijen van de volgende generatie. Hierdoor zouden elektrische auto's een grotere actieradius hebben en kosten die vergelijkbaar zijn met de huidige benzineauto's, zodat elektrische auto's zonder subsidies kunnen worden verkocht. We werken ook aan een geheel nieuwe manier om brandstof te maken, door microben te gebruiken die elektriciteit in olie kunnen omzetten', zei de wetenschapper, eraan toevoegend: 'We werken ook aan motoren, van elektrische voertuigen tot airconditioningcompressoren. We investeren nu in problemen, om te proberen de VS minder kwetsbaar en competitiever te maken.”
In 2012 verliet de wetenschapper Washington en trad hij in dienst bij Google als Vice President for Energy van het bedrijf. Ondanks zijn liefde voor zijn werk kon hij echter niet wegblijven van academici, en twee jaar later werd hij de inaugurele decaan van de Stanford Doerr School voor duurzaamheid. “De inzichten die ik tijdens mijn tijd bij ARPA-E heb verzameld, spelen nu een belangrijke rol bij het vormgeven van de accelerator-divisie van de Stanford-klimaatschool. Gekscherend noemen we het ARPA-S voor duurzaamheid, omdat het allemaal om impact gaat. Bij ARPA-E was de discussie over schaal onvoldoende. Maar als het om klimaat en duurzaamheid gaat, is schaalgrootte essentieel. Als de oplossing, of het nu een technologische vooruitgang is of een beleid, niet schaalbaar is, maakt het gewoon geen verschil', legde de wetenschapper uit.
In november 2020 werd de wetenschapper aangewezen als vrijwillige bijdrager aan het Joe Biden presidentiële transitie Agency Review Team. Zijn rol omvatte het faciliteren van transitie-inspanningen die verbonden waren aan het Amerikaanse ministerie van Energie, de Federal Energy Regulatory Commission en de Nuclear Regulatory Commission. “Ik hoop dat ons net wordt gemoderniseerd om de opwekking van hernieuwbare energie te integreren. Ik ben er vrij zeker van dat de kosten van hernieuwbare energie vergelijkbaar of goedkoper zullen zijn dan die van elektriciteit uit fossiele bronnen. De huidige trends suggereren dat dit het geval zal zijn”, deelde hij tijdens een toespraak op Stanford.
- Volg dr. Arun Majumdar verder LinkedIn