(Juni 3, 2022) Een "echtblauwe Mumbaikar" volgens zijn eigen beschrijving, ziet Schwarzman Scholar en volksgezondheidsexpert dr. Namit Choksi zichzelf op een dag kandidaat stellen om hiaten in toegang tot gezondheidszorg en beleid te overbruggen. Met een arts uit India vervolgde hij zijn medische stage bij Johns Hopkins, deed een master in volksgezondheid aan Harvard en studeerde in 2019 af aan de Tsinghua University als een Schwarzman Scholar. Op Harvard hielp hij bij de lancering van een goedkope medische apparaat in India, dat erkenning kreeg van de Wereldbank. In 2020 en 2021 werkte Namit nauw samen met de Indiase regering en hield hij contact met de hoofdwetenschapper van de WHO, dr. Soumya Swaminathan, terwijl hij in de frontlinie van de pandemie diende.
Namit leidt nu de groeistrategie van India en APAC voor Perfect Day, een in de VS gevestigde startup, en de carrière van Namit heeft zijn toppen en dalen gekend. "Uiteindelijk, als je eerlijk bent, zul je schitteren", zegt hij in een interview met Wereldwijd Indiaas. “Mijn ervaringen hebben mij gevormd. Als zij er niet waren geweest, zou ik een dokter zijn geweest die in een uithoek van India zat.”
Van crisis en transformatie
"Rennen is veel meer dan alleen winnen." Een zin uit een kinderfilm Autos werd een keerpunt in het leven van Namit. Hij kwam net van de medische school en maakte thuis in Mumbai een "zware zes maanden" door. "Ik was het vertrouwen in mezelf kwijt", zegt hij. Na jaren van hard werken - hij herinnert zich dat hij achttien uur per dag "in de bibliotheek woonde" terwijl hij zich voorbereidde op zijn toelatingsexamen - was zelfs een enkele mislukking een enorme klap.
Op een noodlottige dag kwam zijn zus zijn kamer binnen en citeerde Tex Dinoco, de Cadillac Coupe de Ville uit 1975 in de film Autos. Jaren later, toen hij bij de interviewronde aankwam als een aspirant-Schwarzman-geleerde, nam hij uit zijn zak (verrassend zelfs voor het formidabele jurypanel waarin de toenmalige CIA-directeur zat), een Tex-speelgoed en zei: "Er komt veel meer kijken bij racen." dan alleen winnen.”
"Die quote had een enorme impact op mij", zegt hij. "Ik begon me aan te melden bij hogescholen in de VS en kwam met beurzen terecht bij Harvard, Yale en de andere Ivy Leagues." Namit koos voor Harvard, waar hij volksgezondheidsbeleid en management studeerde. Het was een berekende keuze - hoewel hij klinische geneeskunde genoot, voelde hij zich beperkt in een ziekenhuis. Ik wilde een impact creëren die verder reikte dan dokter zijn, hoewel dat op zich al een ongelooflijk beroep is.”
Gesteund door een bemoedigende decaan, werd Namit geselecteerd als studentenleider in Pune en deelde hij het podium met de Dalai Lama en congresleider Shashi Tharoor. Hij maakte ook deel uit van de G20-jeugdtop die in Petersburg werd gehouden, tijdens zijn tijd als jeugdadviseur van de toenmalige premier Manmohan Singh, waar hij de kans kreeg om beleidsaanbevelingen te doen en als staatshoofd voor India te dienen. Als onderdeel van het wereldwijde jeugddiplomatieke forum trainde hij met ambassadeurs en schaduwde hij zelfs David Cameron, die destijds premier van het VK was. "We behandelden kwesties als vrouwen in conflict en medische conflicten."
Harvard belt
'Mislukking'. Het is meestal het point of no-return voor studenten die op Ivy League-colleges willen zijn. En terwijl Namit worstelde om vertrouwen in zichzelf te vinden nadat hij voor één vak op de medische school was gezakt, vond hij geen gebrek aan nee-zeggers die hem vertelden lager te mikken en bij tier 2-universiteiten te blijven. Hij weigerde de gedachte te koesteren: het zou Ivy League zijn of niets. Wat volgde is misschien een indicatie van de vele verschillen tussen de onderwijssystemen in India en de Verenigde Staten. “Op Harvard liet ik me niet tegenhouden door een 'F'. Ik werd gevraagd om uit te leggen waarom het gebeurde,” zei hij.
Op Harvard hielp hij bij het ontwerpen van een kosteneffectieve oplossing voor bacteriële vaginose, een project dat volgens hem een enorm maatschappelijk potentieel heeft. "Het wordt vaak aangezien voor een SOA, vooral in ontwikkelingslanden, en het is vaak een oorzaak van huiselijk geweld", zegt Namit. "De echtgenoot heeft ook behandeling nodig, die zelden wordt gezocht."
Namit met Sundar Pichai, CEO van Alphabet Inc
Hij bleef ook samenwerken met de Indiase regering - het Ministerie van Spoorwegen - waar hij samen met voormalig minister van Spoorwegen Suresh Prabhu werkte aan de 'Lifeline Express' - India's eerste ziekenhuistrein. "Het was een enorme leerervaring", zegt Namit. “Suresh ji had veel gedaan – hij was degene die een revolutie teweegbracht in Twitter voor de spoorwegen. Je kon een klacht tweeten in een trein en de politie arriveerde op het volgende station. Het was een samensmelting van technologie met overheidsdiensten.” Toen Suresh Prabhu naar het Ministerie van Handel verhuisde, nam hij Namit mee, om buitenlandse directe investeringen binnen de gezondheidszorg te brengen.
Er was eens in Peking
In hetzelfde jaar vertrok hij als Schwarzman Scholar naar de Tsinghua Universiteit in de Verboden Stad van Peking. Gefascineerd door China ging hij daarheen met een doel: leren hoe hij geavanceerde technologie kon ontwikkelen om de toegang tot moderne gezondheidszorg te overbruggen. "Apps als Pharmeasy doen dit al", zegt hij.
“In de VS is gezondheidszorg super duur. China heeft een repliceerbaar model voor India, want hoewel hun economie groter is, zijn de zorguitgaven per hoofd van de bevolking ongeveer vergelijkbaar met die in India, vooral nu regelingen zoals Ayushmaan Bharat eraan komen”, legt Namit uit, die begon te werken met Northern Venture Capital, eerst als een zomermedewerker en daarna fulltime. Helaas maakten geopolitieke spanningen en vijandige overnames aan de Indo-Chinese grens een einde aan zijn plannen toen de Indiase regering strenge controles op Chinese investeringen oplegde.
"Ik ben Harvard en Schwarzman dankbaar", merkt Namit op. "Hoe vaak krijg je de kans om Madeline Albright te ontmoeten, of om te eten met John Kerry, of om te dineren met Mukesh Ambani?"
De pandemie
Toen Covid-19 toesloeg en er wereldwijd een pandemonium heerste, stonden zorgprofessionals voor een ongekende uitdaging. Alle vormen van behandeling waren experimenteel. Dat is het moment waarop de Indian Council of Medical Research een van de grootste klinische geneesmiddelenonderzoeken in Azië ondernam, waarbij de effectiviteit van plasma bij de behandeling van Covid-19 werd onderzocht. Namit, die deel uitmaakte van het onderzoek van de ICMR, had zich afgevraagd: 'Als ik nu geen dokter kan zijn, wanneer dan wel? En we vochten allemaal in het donker omdat het protocol elke dag veranderde.”
Namit kwam in contact met dr. Harsh Vardhan en dr. Soumya Swaminathan, de hoofdwetenschapper bij de WHO, die hij een naaste mentor noemt. “Ik nam contact met haar op en vroeg haar mening over bijvoorbeeld een nieuw medicijn en ze zei dan: het kan geen kwaad om het te proberen. Op dat moment waren we aan het mixen en matchen om te zien wat werkte. Mijn grootste spijt is ons falen tijdens de tweede golf. Ik heb mensen naar adem zien snakken zonder zuurstof. Ik realiseerde me dat we ons op zoiets als dit onmogelijk hadden kunnen voorbereiden, terwijl onze zorguitgaven 1.95 procent van het bbp bedragen.”
Perfect Day: 'We maken melk zonder koeien'
Namit werkt momenteel bij Perfect Day, een in de VS gevestigde startup die melk en zuivelproducten produceert door middel van precisiefermentatie. "We maken eigenlijk melk zonder koeien", legt hij uit. Dit wordt gedaan door de genetische sequentie van een koe te lenen en deze te coderen in kleine schimmels waar het melkeiwit mag produceren. "We hebben de uitstoot van broeikasgassen daarbij met 97 procent verminderd", zegt Namit, hoofd van Growth & Strategy (India & APAC).
Meer dan 100 wetenschappers werken vanuit Bengaluru voor Perfect Day, dat zich ook vertakt in proefdiervrije gelatine en kunstmatige zoetstoffen. "We zijn optimistisch over het idee van India", zegt Namit.
De Reis terug naar huis
"Het doel is om terug naar huis te komen en naar kantoor te rennen", zegt Namit zonder pauze. Hij bedoelt echter niet alleen de soms moreel twijfelachtige machinaties van de politiek. "Er is een verschil tussen openbaar beleid en politiek en het doel moet altijd het eerste zijn", merkt Namit op. “Op dit moment hebben we beleidsmakers die veel weten van beleid en politiek, maar niet van gezondheidszorg. We hebben doktoren die verstand hebben van medicijnen, maar niet van beleid.” Dit is de kloof die hij hoopt te overbruggen door “in de hoogste regeringsniveaus te zitten. Ik wil het vermogen om te vechten voor het grotere goed.”
- Volg Namit verder LinkedIn