(Oktober 18, 2021) Haar gelijknamige label vond zijn wortels in erfgoed en duurzaamheid. Wie had dat kunnen denken dat een reis naar Lagos in Nigeria en Panipat binnen India een modelabel zou baren dat het gezicht van duurzame mode op de internationale markt zal worden? Ontmoeten Priya Ahluwalia, een in Londen gevestigde ontwerper die als geen ander mensen aan het denken zet over hun modekeuzes. De 29-jarige is in korte tijd een naam geworden om rekening mee te houden en zorgt ervoor dat mensen rechtop gaan zitten en aandacht besteden aan haar ontwerpen, collectie voor collectie.
De ontwerper, die de Forbes 30 onder 30 lijst van vorig jaar, stijgt de ladder op met haar ambacht dat enorm wordt beïnvloed door haar Indiase en Nigeriaanse afkomst. Hier is het verhaal hiervan Wereldwijd Indiaas die bewust werkt om de planeet te redden met elk ontwerp dat ze maakt.
Een reis naar twee landen zette de koers uit voor haar carrière
Ahluwalia werd in 1992 geboren uit een Indiase moeder en een Nigeriaanse vader in Londen en was altijd gefascineerd door kleuren en mode. In haar woorden, haar moeder was behoorlijk stijlvol en ze hield ervan haar kleren constant te passen. Uit deze liefde voor kleding ontstond haar verlangen om modeontwerpster te worden. Maar aangezien Ahluwalia behoorlijk leergierig was, wilde haar moeder haar graag advocaat maken. Dus toen ze besloot haar kinderdroom waar te maken en zich inschreef voor de Universiteit voor creatieve kunsten, Epsom voor een cursus mode was haar familie behoorlijk geschrokken. Ahluwalia was echter zeker van haar beslissing.
Maar tijdens haar afstuderen gebeurde er iets eigenaardigs en dat bepaalde de koers van haar carrière. Het was op reis naar Nigeria om haar vader te ontmoeten in 2017 dat Ahluwalia straatventers opmerkte in de straten van Lagos enkele obscure Britse kledingstukken dragen. Een nieuwsgierige Ahluwalia rolde de ramen van haar auto naar beneden om een praatje te maken met hen en hen te vragen naar hun kleren. Dat kleine rendez-vous en wat onderzoek op internet leidden haar naar de tweedehands kledingmarkt in de stad waar voorraden binnenkomen van ongewenste donaties aan Britse liefdadigheidswinkels en vervolgens door verschillende handelaren met winst worden verkocht. De reis van deze kleding maakte Ahluwalia gefascineerd en ze wilde graag meer ontdekken over de enorme hoeveelheden kleding die elk jaar door westerse landen worden weggegooid.
Bekijk dit bericht op Instagram
Dit leidde haar naar Panipat in India, een stad die vaak wordt omschreven als de kledingrecyclinghoofdstad van de wereld. Bij het zien van de enorme hoeveelheid afvalkleding die in bergachtige stapels was gestapeld en op kleur was gesorteerd, was Ahluwalia zowel verontrust als ontroerd door de omvang van het probleem. Sinds de 29-jarige studeerde aan de Menswear MA-cursus in Londen Universiteit van Westminster, dit inspireerde haar collectie tijdens haar MA.
“Dit alles schokte me op een aantal manieren. Ten eerste kon ik niet geloven dat tweedehands kleding zo'n big business was. Ik schrok ook enorm van de enorme hoeveelheid kleding die wordt weggegooid, ik had er nog nooit goed over nagedacht. Ik veronderstel dat het gemakkelijk is om iets te negeren dat je niet echt ziet. Het zorgde er ook echt voor dat ik het ambacht en de traditie in textiel koesterde”, vertelde ze Ignat in een interview.
De geboorte van haar label
Tijdens haar reis naar beide landen begon Ahluwalia te documenteren wat ze zag als foto's en bracht al snel een boek uit met de titel Lieve Lassi die de beelden van deze plaatsen had, evenals de foto's uit haar MA-collectie die was gemaakt van hergebruikte stoffen. Het was het succes van het boek en de collectie die de tweedehands kledingindustrie op de mode-agenda brachten. Haar afstudeercollectie werd gekocht door de Britse retailer LN-CC en dit leidde uiteindelijk tot de lancering van haar label Ahluwalia met duurzame principes.
Haar debuutcollectie was het bewijs van haar bewuste keuzes toen ze tweedehandskleding gebruikte die herwerkt was tot herenkleding om het afvalprobleem van de industrie onder de aandacht te brengen. Het zijn niet alleen haar techniek en materiaalkeuze, maar ook haar productiemethoden die haar onderscheiden als ontwerper. Voor haar Summer Spring 2019-collectie werd de beading op haar patchwork-broek gedaan door Sewa Delhi, een organisatie die gespecialiseerd is in het vinden van redelijk betaald werk voor Indiase plattelandsvrouwen dat binnen hun gezinsschema past. De collectie was zo'n hit dat het haar de prijs opleverde H&M Global Design Award 2019. Hetzelfde jaar werkte ze samen met Adidas at Paris Fashion Week voor Herfst/Winter 2019 en nam de oprit over bij Londen Fashion Week 2020 met haar lente/zomer 2021 collectie.
Bekijk dit bericht op Instagram
Duurzame mode staat centraal
Alle stukken bij Ahluwalia zijn uitsluitend gemaakt van gerecycled dood materiaal. Ze is een van die zeldzame jonge ontwerpers die openlijk kwesties als klimaatcrisis en duurzaamheid aan de orde stellen. “Ik denk dat de correlatie tussen jonge ontwerpers die over deze kwesties praten, is dat meer jonge ontwerpers een BAME-achtergrond (Black, Asian, Minority Ethnic) hebben dan ooit tevoren. Dit betekent dat ontwerpers uit etnische minderheden voor het eerst hun verhalen kunnen delen en met hun eigen stem kunnen werken Forbes 30 onder 30 ontwerper vertelde CNN.
Sinds de lancering van haar label laat Ahulwalia zich voor haar collectie inspireren door haar Indiase en Nigeriaanse roots, en dat maakt haar werk uniek en tegelijkertijd intrigerend. “Ik word altijd geïnspireerd door mijn afkomst en opvoeding. Ik ben Nigeriaans en Indiaas, en ik ben opgegroeid in Londen, het zijn allemaal plaatsen met zo'n rijkdom aan cultuur en inspiratie. Ik hou van de levendigheid van Lagos-stijl, het vakmanschap van Indiaas textiel en de typisch gemengde garderobe van een Londense man. Ze smelten samen om collecties te creëren die tegelijkertijd serieus en speels zijn.” zei ze tegen GQ.
Bekijk dit bericht op Instagram
In slechts drie jaar tijd is Ahluwalia een rijzende ster in de mode geworden – iemand die de wereld doet nadenken over hun kleermakerskeuzes en de mode-industrie vraagt om een bewuste keuze te maken om de ecologische voetafdruk te verkleinen door te kiezen voor duurzame mode.