(Mahesh Vyas is de Managing Director en CEO van Center for Monitoring Indian Economy. Het artikel verscheen voor het eerst in de gedrukte editie van The Indian Express op 18 september 2021)
- Een hoog en stijgend werkloosheidscijfer is klaarblijkelijk geen krachtig politiek instrument in India. Tussen inflatie en werkloosheid, de twee economische indicatoren die theoretisch met elkaar verbonden zijn door de Phillips-curve, is het de inflatie die de politieke macht uitoefent. Inflatie treft bijna de gehele bevolking. Even belangrijk is dat hoge inflatiecijfers de financiële markten van streek kunnen maken, die op hun beurt druk uitoefenen op toezichthouders om de inflatie onder controle te houden. Het werkloosheidspercentage heeft niet zo'n kiesdistrict. De werkloosheid heeft alleen directe gevolgen voor de werklozen, die niet veel tellen. Een werkloosheidspercentage van 7 procent treft minder dan 3 procent van de bevolking. Erger nog, de samenleving beschouwt werkloosheid als een individuele tekortkoming en niet als het resultaat van een macro-economische malaise. Het slachtoffer lijdt onder de schande, niet het systeem. Werklozen worden gezien als onvoldoende opgeleid, onhandig of niet slim. Impliciet in dit denken ligt de bedrieglijke overtuiging dat als deze mensen harder zouden werken en scherper zouden zijn, ze allemaal een baan zouden kunnen vinden.
Lees ook: Wat Narendra Modi's twintig ononderbroken jaren in functie betekenen: Prakash Javadekar