(Walter Isaacson is een Amerikaanse professor en auteur. Deze column verscheen voor het eerst in de New York Times op 23 juli 2021)
- In augustus 2008 keek Elon Musk met verrukking en vervolgens met afschuw toe hoe de Falcon 1-raket, gebouwd door zijn bedrijf SpaceX, gelanceerd werd vanaf een atol in de Stille Oceaan en vervolgens, net nadat de eerste fase uiteenviel, uit de hand liep. De lading, inclusief een satelliet van de Amerikaanse luchtmacht en de overblijfselen van wijlen acteur James Doohan, die Scotty in Star Trek had gespeeld, stortte neer in de oceaan. Het was de derde mislukte poging van SpaceX om een satelliet in een baan om de aarde te brengen. Musk had geen budget voor een ander. "Ik dacht dat als we dit ding niet na drie mislukkingen in een baan om de aarde konden krijgen, we het verdienden te sterven", zei hij later. Een paar weken later verzamelde hij de topmanagers van Tesla, zijn onrustige elektrische autobedrijf, en zei dat ze op het punt stonden zonder geld te komen te zitten. Ze hadden een groot deel van de miljoenen dollars aan aanbetalingen die klanten hadden betaald om in de rij te komen voor de high-end Roadster die het bedrijf had beloofd, maar nog niet geleverd, verbrand. Musk ontsloeg de CEO, benoemde zichzelf tot de functie en lanceerde een plan om 25 procent van zijn personeelsbestand te schrappen. Tijdens een diner met een van zijn investeerders in een steakhouse in Beverly Hills, vertrouwde hij toe dat het bedrijf nog maar drie weken contant geld over had...
Lees ook: Wat India nodig heeft voor een rechtvaardige energietransitie: Jamshyd N Godrej, Fatih Birol