(Deze kolom verscheen voor het eerst in The Hindu op 6 september 2021)
- India zag weer twee weken goed nieuws in de sport uit Tokio. Kort na de recente Olympische Spelen daar, waarin India een totaal van zeven medailles claimde, inclusief een enkel goud, breidden de verschillend begaafde atleten van het land dit verhaal van uitmuntendheid uit naar de Paralympische Spelen. Het vierjaarlijkse evenement, dat zondag in de Japanse hoofdstad eindigde, was getuige van een voorbeeldige show van deze atleten die 2.2% van de Indiase bevolking vertegenwoordigen, die anders gehandicapt zijn. India eindigde als 24e in de tabel met 19 medailles met vijf gouden, acht zilveren en zes bronzen. Dit was het beste optreden van India op de Paralympics en overtrof de vorige beste van vier medailles op de Rio de Janeiro-editie in 2016. In een land waar sportcultuur wordt opgeofferd op het altaar van academische excellentie, moet elk nieuws over succes op de grasmat worden behandeld als een systeemveranderend resultaat. De uitdagingen voor mensen met een andere handicap zijn moeilijker, gezien de beperkingen van het lichaam waarmee deze atleten eerst omgaan door pure wilskracht, en dan is er de secundaire taak om het aangeboren scepticisme van de samenleving te overwinnen. Een eenvoudige toegangsaudit van de stedelijke gebouwen in India zou onthullen hoe zelfs een oprit die essentieel is voor andersvaliden ontbreekt of achteraf is toegevoegd. In 2016 werd bij een door overheidsinstanties geïnitieerde audit geen enkel gebouw gevonden dat volledig toegankelijk was voor andersvaliden.