(Muneeza Shamsie is een Pakistaanse schrijver en literair journalist. De column verscheen voor het eerst in Scroll op 27 december 2021)
- Ik groeide op in Karachi na de partitie, in een gezin waar koken als een kunst werd beschouwd. Mijn vader, Isha'at Habibullah (1911-1991), een bedrijfsleider bij Pakistan Tobacco Company, was een gastronoom. Koken was zijn grote hobby en hij bereidde graag maaltijden voor vrienden. Het bereik van zijn kookkunsten wordt samengevat door zijn beroemde brunches. De gerechten bij deze brunches varieerden van gerechten die als desi nashta worden beschouwd, zoals paya, nihari en aaloo puri, tot een eclectische mix van Euro-Anglo-Amerikaans eten, waaronder paté de foie gras, wafels, roerei en verschillende salades. In het midden van de tafel stond een taart bereid door mijn moeder, Jahanara Habibullah (1915-2003): bijvoorbeeld duivelsvoedseltaart of kersttaart in de winter. Taarten maken was de bijdrage van mijn moeder aan het koken in het huishouden. Soms maakte ze een augurk of chutney als aanvulling op de chutney die mijn vader vaker maakte.