(Subhankar Banerjee is redacteur van Arctic Voices: Resistance at the Tipping Point en hoogleraar Kunst en Ecologie aan de Universiteit van New Mexico. Deze column verscheen voor het eerst in Rol op 14 oktober 2021)
- In september kwamen de leiders van over de hele wereld bijeen in New York City om de 76e zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties bij te wonen. Covid-19, klimaat en biodiversiteit behoorden tot de onderwerpen die zij bespraken. Op 21 september vestigde VN-secretaris-generaal António Guterres in zijn ontnuchterende maar hartstochtelijke toespraak tot de vergadering de aandacht op alle drie de crises. Sinds de eeuwwisseling ben ik betrokken geweest bij het behoud van biodiversiteit op verschillende plaatsen in Noord-Amerika en India, waaronder het Arctic National Wildlife Refuge in het grensgebied tussen de VS en Canada, de woestijn in het grensgebied tussen de VS en Mexico en de mangrovebossen van de grensgebieden tussen de VS en Canada. Sundarbans in het grensgebied tussen India en Bangladesh. Dergelijke inspanningen voor het behoud van de biodiversiteit houden ook rekening met milieurechtvaardigheid en de rechten van inheemse volkeren, een vorm van collectieve betrokkenheid die ik ‘multispecies-rechtvaardigheid’ noem. Op basis van deze ervaringen geef ik mijn bescheiden oordeel over dit moment van verstrengelde crises en grote culturele en politieke verdeeldheid, waar iedereen rekening mee moet houden.
Lees ook: De eer voor de vaccinactie gaat naar Team India: Narendra Modi