(Malini Bhattacharjee is assistent-professor aan de Azim Premji Universiteit en een Fellow aan het Center for Social Impact and Philanthropy aan de Ashoka Universiteit. Deze column verscheen voor het eerst in The Print op 30 juli 2021)
- “Niet Bill Gates, het is Jamsetji Tata die filantroop van de eeuw is”, luidde de kop van een nieuwsbericht dat vorige maand in verschillende Indiase publicaties werd verspreid toen de Hurun Research en EdelGive Foundation hun lijst van de 50 meest genereuze individuen ter wereld bekendmaakten. Voor de meeste millennials die niet bekend waren met de nalatenschap van Jamsetji kwam dit als een verrassing, vooral omdat zijn bijdragen aan filantropie hoger werden gewaardeerd dan die van Bill Gates. De andere Indiër die op deze prestigieuze lijst stond, was Azim Premji, die ook de titel ‘de meest genereuze Indiër’ had verdiend en de afgelopen jaren bovenaan de lijst van filantropen in India stond. Wat deze twee industriële doyens onderscheidt van andere Indiase filantropen is niet alleen de hoeveelheid rijkdom die ze hebben gedoneerd, maar ook hun bijdrage om van de daad van 'geven' een krachtig en vooruitstrevend idee te maken. Hoewel de Indiase filantropie volwassen lijkt te zijn geworden, is er de afgelopen tien jaar een daarmee gepaard gaande trend ontstaan om meer impulsieve daden van liefdadigheid te ondermijnen...