In juli 2022 kondigde de American Association for the Advancement of Science, 's werelds grootste wetenschappelijke vereniging, een jaarlijkse prijs aan voor wetenschappelijke doorbraken. De prijs is ingesteld op basis van wat de AAAS omschrijft als het "grootste transformationele geschenk" in zijn geschiedenis. Het geschenk kwam van de in Bengalen geboren Indiaas-Amerikaanse natuurkundige Mani L. Bhaumik, een gerenommeerde wetenschapper die bekend staat om zijn werk in lasers. Hij beloofde $ 11.4 miljoen aan de vereniging en de bijdrage zal een jaarlijkse geldprijs van $ 250,000 ondersteunen, die de Mani L. Bhaumik Breakthrough for the Year Award zal worden genoemd en jaarlijks aan maximaal drie wetenschappers zal worden uitgereikt.
Het is niet zijn eerste bijdrage aan de samenleving. In 2019 reikte hij een prijs uit om wetenschapscommunicatie te ondersteunen en excellente wetenschapscommunicatoren te erkennen. “Veel mensen denken dat wetenschap te esoterisch is. En zelfs als ze geïnteresseerd zijn in de resultaten, begrijpen ze de processen misschien niet tenzij ze goed worden uitgelegd. Maar wetenschappelijke kennis is niet alleen voor wetenschappers. Het zou voor iedereen nuttig moeten zijn', vertelde hij in 2019 aan Science.org.
Bekend als een pionier op het gebied van lasertechnologie, heeft het werk van Bhaumik bijgedragen aan wat de wereld nu kent als Lasik-oogchirurgie, wat een revolutie teweegbracht in de gezichtscorrectie voor miljoenen mensen. In 1973 toonde hij in zijn toespraak tot de Optical Society of America in Denver, Colorado, bewijs ter ondersteuning van de praktische toepassingen van excimeerlasertechnologie. Het papier veranderde de oogheelkunde voor altijd.
Veel mensen denken dat wetenschap te esoterisch is. En zelfs als ze geïnteresseerd zijn in de resultaten, begrijpen ze de processen misschien niet tenzij ze goed worden uitgelegd. Maar wetenschappelijke kennis is niet alleen voor wetenschappers. Het zou voor iedereen nuttig moeten zijn,
Bhaumik werd geboren in Tamluk, een klein dorpje in West-Bengalen. Zijn vader, Binodhar Bhaumik, was een vrijheidsstrijder en als tiener bracht Mani tijd door met Mahatma Gandhi in zijn kamp in Mahisdal. Hij behaalde zijn M.Sc. van de Universiteit van Calcutta en toonde zo'n enorm talent dat hij de aandacht kreeg van Satyendra Nath Bose (het 'boson' en het Bose-Einstein condensaat). Bhaumik werd de eerste student die een doctoraat ontving van IIT Kharagpur, voor zijn onderzoek in de kwantumfysica.
“Satyendra Nath Bose was mijn mentor en leraar. Door hem raakte ik geïnteresseerd in theoretische natuurkunde.”
In 1959 ontving Bhaumik een Sloan Foundation Fellowship en verhuisde naar de Verenigde Staten om te promoveren aan de University of California, Los Angeles. Daarna trad hij toe tot de Quantum Electronics Divions bij Xerox Electro-Optical Systems, waarmee hij zijn carrière als laserwetenschapper een vliegende start gaf, het veld waarin hij zich als pionier zou vestigen.
Zijn verhaal, dat hij ook schetst in zijn boek Code Name God, begon als een verhaal van grote armoede. "Ik had geen schoenen tot ik 16 was," zei hij. “De dichtstbijzijnde middelbare school was ongeveer zes kilometer van mijn dorp verwijderd. Dus ik liep er elke dag.” Daar werd hij verliefd op de wetenschap, geïnspireerd door zijn leraren. Toen hij in 2000 terugkeerde naar India voor een bezoek, las hij in een krantenartikel dat veel goed presterende middelbare scholieren niet over de middelen beschikten om hun dromen waar te maken. Hij richtte de Bhaumik Educational Foundation op, die universitair onderwijs sponsort voor studenten op het platteland van West-Bengalen.
Ik had geen schoenen tot ik 16 was. De dichtstbijzijnde middelbare school was zes kilometer van mijn dorp verwijderd. Dus ik liep er elke dag.
In zijn latere jaren richtte Bhaumik zijn aandacht op meer spirituele stellingen en in 2005 publiceerde hij Code Name God. Hij schrijft dat de ontdekkingen van de moderne natuurkunde in overeenstemming kunnen worden gebracht met de waarheden die door wereldreligies worden gepropageerd. Hier werkt hij aan de integratie van twee gebieden die historisch gezien werden gezien in termen van totale polariteit: de overbrugging van wetenschap en spiritualiteit. Hij schrijft ook over zijn tijd in het kamp van Mahatma Gandhi en beschrijft zijn reis van een jongen die in armoede is opgegroeid tot een van 's werelds rijkste wetenschappers.