Amin Haq: Het toelatingsproces in Groot-Brittannië is veel eenvoudiger dan in de VS

• Voor toelating in Groot-Brittannië is IELTS, TOFEL of SAT niet verplicht
• Meer mogelijkheden in Groot-Brittannië om uw CV in aanmerking te laten komen voor verdere studies, vooral in de rechten
• Uit je comfortzone stappen leidt tot groei – omarm uitdagingen
• Het onderwijs in Groot-Brittannië is een mix van lezingen en zelfstudie
• Een culturele uitwisseling die inclusiviteit en diversiteit opnieuw definieert

(Maart 14, 2024) Toen we de luchthaven van Manchester verlieten, was het een windvlaag die Amin Haq verwelkomde in Groot-Brittannië. Thuis in Nagpur was het nog steeds behoorlijk warm, maar september in Groot-Brittannië betekende het begin van de winter. Het was het weer dat zijn reis nog nieuwer maakte. “Voor hen waren het zomers”, glimlacht hij terwijl hij contact maakt Wereldwijd Indiaas uit Manchester. Nu hij een paar maanden aan de Universiteit van Manchester werkt, voelt de 17-jarige dat hij op een levensveranderende reis is. “Ik ben in zo’n korte tijd op zoveel manieren geëvolueerd.”

Kiezen voor een onconventioneel parcours

Amin kiest voor een studie rechten voor zijn studie in het buitenland en noemt het ‘een onconventionele keuze’. Het past echter precies bij zijn toekomstplannen. “Ik ben van plan Internationaal Recht en Buitenlandse Betrekkingen te gaan doen, en uiteindelijk voor een internationale organisatie te gaan werken. Maar in India krijg je niet zoveel mogelijkheden om je CV daarvoor in aanmerking te laten komen. Kort na mijn aankomst kreeg ik een stageplaats bij een door studenten gerunde internationale organisatie – Isaac”, onthult Amin voor wie dit een van de motiverende factoren was om rechten te gaan studeren in Groot-Brittannië.

Amin Haq

“Het toelatingsproces in Groot-Brittannië is veel eenvoudiger dan in de VS, omdat je geen SAT, TOFEL of IELTS hoeft te volgen”, vertelt Amin, en dit bleek voor de tiener een doorbraak te zijn. Hij noemt het toelatingsproces veel eenvoudiger en onthult dat je je in één keer kunt aanmelden via een centraal portaal – UCAS – voor maximaal vijf universiteiten in Groot-Brittannië. "Je moet een aanbevelingsbrief van je leraar indienen, samen met een doelverklaring."

Hij voegt er echter snel aan toe dat de vereisten van universiteit tot universiteit verschillen. “Voor sommige universiteiten in Groot-Brittannië die rechtencursussen aanbieden, moet je ook je L-NAT-score opgeven. Maar dat is niet het geval met de Universiteit van Manchester. Voldoe je aan de criteria, dan krijg je een voorwaardelijk bod.” Dit zou alleen worden omgezet in een onvoorwaardelijk aanbod als hij 90 procent zou kunnen scoren in het klasse 12e bestuur met 85 procent en hoger in het Engels, zodat hij zou kunnen afzien van IELTS en 80 procent en hoger in twee vakken. “Zodra je aan de vereiste voldoet, geven ze de CAS-verklaring (Confirmation of Acceptance for Studies) vrij, die de bijbel is voor alle processen. Het is het belangrijkste document”, zegt Amin, die zijn zinnen had gezet op de Universiteit van Manchester. “Het biedt een goede populatie internationale studenten en ondersteunt de nieuwe studenten om de nieuwe omgeving moeiteloos te omarmen.”

Uit de comfortzone stappen

Maar op je zeventiende naar een nieuw land verhuizen brengt zijn eigen uitdagingen met zich mee. Op een gegeven moment besef je dat dit een van de grootste beslissingen in je leven is en dat er geen weg meer terug is. “Thuis leidde je een beschermd leven, met al je vrienden slechts één telefoontje verwijderd. Dankzij je ouders hoefde je je nooit zorgen te maken over de financiën. Maar door het tijdsverschil denk ik nu twee keer na voordat ik mijn vrienden bel. De overstap van een comfortzone naar deze nieuwe opzet was een beetje schokkend, maar tegelijkertijd leuk.” Je vestigen in een nieuw land is nooit gemakkelijk, maar Amin zegt: “Als je eenmaal beseft dat je omringd bent door nieuwe mensen en nieuwe culturen, wordt het gemakkelijker om je er doorheen te werken.”

Het is de eerste week op de universiteit die hij zich nog levendig herinnert. De opwinding was voelbaar tijdens de Fresher's Week, die een mix was van evenementen, beurzen en vele activiteiten. Bovendien gaf het zien van veel Indiase gezichten op de campus hem het vertrouwen om zijn ondersteuningssysteem te vinden. Maar wat nog spannender was, was het ontmoeten van mensen uit verschillende culturen. “De eerste week was alleen maar om ons te laten weten waartoe deze universiteit in staat is.”

Een schril contrast in de studiecultuur

Toen Amin de eerste paar weken het klaslokaal binnenstapte, zag hij een schril contrast in de studiecultuur tussen India en Groot-Brittannië. Terwijl leraren in India altijd alert zijn en studenten af ​​en toe vragen om hun sokken op te trekken, zal in Groot-Brittannië “de faculteit er geen last van hebben, tenzij je de moeite doet. Ze voorzien je van middelen en herstellen je fouten, maar blijven niet bij je in de buurt.” Bovendien noemt hij het onderwijs in Groot-Brittannië een mix van hoorcolleges en zelfstudie. “Na elke lezing, voor elk onderwerp, krijgen we extra lectuur. Om onze concepten uit de lezingen kracht bij te zetten, hebben we ook workshops en opdrachten. Het is iets dat we in India niet krijgen en zij versterken de concepten met jou. Maar als je het concept onder de knie wilt krijgen, lees je veel.”

Sinds Amin urenlang aan het lezen is, heeft hij een voorliefde voor bibliotheken op de campus ontdekt – waarbij Alan Gilbert Learning Commons zijn favoriet is. Het is 24 uur per dag toegankelijk en ligt op slechts drie minuten lopen van mijn studentenhuis. Vreemd genoeg zorgt het ervoor dat ik wil studeren”, lacht hij, en voegt eraan toe: “We hebben een aantal van de beste bibliotheken van het land. Onze hoofdbibliotheek aan de Universiteit van Manchester is een van de vijf nationale onderzoekscentra en is zeer goed uitgerust. In totaal hebben we zeven bibliotheken op de campus.”

Alan Gilbert Learning Commons

Bovendien biedt de universiteit middelen aan, waaronder toegang tot materiaal op betaalde websites waarvoor ze de abonnementen al hebben gekocht. “Er is WestLaw en een tool genaamd Lexus, waarmee je jurisprudentie, juridische tijdschriften en verschillende statuten kunt onderzoeken.”

Een thuis weg van huis vinden

Nu de inflatie in Groot-Brittannië de pan uit rijt, is Amin opgelucht dat hij accommodatie op de campus heeft. Maar na negen maanden gaat hij op zoek naar een andere universiteitswoning of het huren van een appartement met vrienden. “Ongeveer 80 procent van de studenten trekt in het tweede jaar bij hun vrienden in, omdat je in de universitaire huisvesting niet de vrijheid hebt om je huisgenoten te kiezen. Het huren van privéruimtes is echter duur, aangezien de accommodatie voor vier personen gemiddeld £700 kost.” Momenteel deelt hij zijn universitaire accommodatie met acht mensen: zes Britten, een Vietnamees en een Maleisiër. “We zijn allemaal erg gastvrij voor elkaar en onze culturen. We ervaren een culturele uitwisseling onder één dak.”

Omdat hij nu een paar maanden in Groot-Brittannië is, heeft Amin momenten van heimwee en in die tijd vindt hij troost in het praten met zijn familie en vrienden. Op momenten dat ik denk dat praten met hen het gevoel van heimwee kan verergeren, probeer ik mijn geest af te leiden door andere dingen te doen. Je moet echter vrede sluiten met het feit dat je hier bent. U heeft veel geld uitgegeven en de verwachtingen zijn hooggespannen, niet alleen van uw gezin maar ook van uzelf. Daar moet je dingen uit proberen te halen”, voegt hij eraan toe.

Studeren in het buitenland heeft van Amin een verantwoordelijk persoon gemaakt. Voor iemand die in de schaduw van zijn ouders leefde, klopte vrijheid en verantwoordelijkheid op zijn deur. “Nadat ik hier kwam, moest ik een Britse bankrekening openen en de biometrische verblijfsvergunning (BRP), mijn studentenkaart, ophalen. Thuis hielden ouders zulke dingen in de gaten. Maar ik zie mezelf nu multitasken: klusjes doen, mijn financiën beheren, mijn opdrachten schrijven, lessen volgen, boodschappen doen.”

Vraag hem of hij advies heeft voor studenten die ervan dromen om in het buitenland te studeren, en hij zegt: 'Wees rationeel. Zelfs als je ervan droomt om in het buitenland te studeren en naar de universiteit van je dromen te gaan, zal het niet alleen maar leuk zijn. Het wordt heel hard werken en geen vakantie voor jou. Het zal in veel opzichten aan je verwachtingen voldoen, maar je ook uitdagen.”