(ကော်လံက အရင်ပေါ်လာတယ်။ ဘီဘီစီ၊ နိုဝင်ဘာ ၂၅၊ ၂၀၂၁)
- ကျွန်ုပ်ကားသည် မတ်စောက်သော တောင်ကုန်းများပေါ်၌ ထွင်းထုထားသော လမ်းကျဉ်းလေးတွင် ဂရုတစိုက် လျှောက်သွားနေသဖြင့် စူးရှသော အပူပိုင်းဒေသ တောတောင်များဆီမှ ပုစဉ်းရင်ကွဲတို့၏ သံပြိုင်သံသည် ကျွန်ုပ်နားသို့ ရောက်ရှိလာပါသည်။ အကွေ့အကောက်တစ်ခုတွင်၊ ချိုင့်ဝှမ်းတစ်လျှောက်တွင် မတူညီသောသံစဉ်တစ်ခု လွင့်ပျံလာသည်— ဤအသံသည် ပိုပျော့ပျောင်း၊ ငြိမ့်ညောင်းသော၊ ကြောက်စရာကောင်းလုနီးပါးဖြစ်သည်။ နောက်ထပ် အန္တရာယ်များသော အလှည့်အပြောင်း အနည်းငယ်ကြာသောအခါ၊ ရွာသူရွာသားတစ်ဦးမှ အခြားသို့ အော်ဟစ်သံများနှင့်အတူ လေထဲတွင် လွင့်ပျံလာသော တေးသံများနှင့်အတူ ပထမအိမ်များကို မြင်ယောင်လာသည်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံ အရှေ့မြောက်ဘက် ဝေးလံခေါင်သီသော Meghalaya ပြည်နယ်ရှိ စိမ်းလန်းစိုပြေသော အရှေ့ခါစီတောင်တန်းများကြားတွင် တည်ရှိသော Kongthong ရွာသည် ပြည်နယ်မြို့တော် Shillong မှ သုံးနာရီကြာ ကားဖြင့်သာ သွားနိုင်သည်။ ဤအပိုင်းများတွင် ယဉ်ကျေးမှု ဓလေ့ထုံးစံ နည်းပါးပြီး ရွာသည် ခမ်းနားသော မြင့်မားသော တောင်ကြောများနှင့် မူးဝေနက်နဲသော တောင်တန်းများဖြင့် ဝန်းရံထားသည်။ ၎င်းသည် ဤနေရာတွင် ရာစုနှစ်များကြာအောင် ထွန်းကားလာခဲ့သည့် jingrwai iawbei ဟုခေါ်သော ထူးခြားသော ရိုးရာဓလေ့တစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ဤအစဉ်အလာအရ Kongthong တွင် မွေးကင်းစကလေးတစ်ဦးစီကို ၎င်းတို့၏မိခင်က မွေးစတွင် ပုံမှန်အမည်နှင့် ကွဲပြားသော ငြိမ့်ညောင်းသောတေးသွားကို သတ်မှတ်ပေးသည်။ ၎င်းတို့၏အမည်ကို တရားဝင်ရည်ရွယ်ချက်အတွက်သာ အသုံးပြုသော်လည်း၊ ဤတေးသွားသည် ၎င်းတို့၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံး တုံ့ပြန်သည့် ၎င်းတို့၏အထောက်အထားဖြစ်လာသည်။ လူတစ်ယောက်သေသွားသည်နှင့် သူတို့၏သံစဉ်သည် သူတို့နှင့်အတူ သေဆုံးသွားသည်၊ သူတပါးအတွက် ဘယ်တော့မှ ထပ်ခါထပ်ခါမဖြစ်အောင်...
